Druksel, een uitgeverij van bibliofiele boeken

Contact

Fondslijst

Deelnemers beurs 1998-2006

Archief

Home

file:\\ druksel \ archief \ 2005 \ Nieuwsbrief

DRUKsel 2005
een beurs van boekenmakers, bibliofiele drukkers en kleine uitgevers

zaterdag 16 en zondag 17 april 2005, in de Leopoldskazerne Charles de Kerchovelaan (nabij het Citadelpark), B-9000 Gent van 11 uur tot 18 uur

Druksel vzw organiseert voor de achtste maal een beurs van boekenmakers, bibliofiele drukkers en kleine uitgevers. De marge blijft dus actief en springlevend -ondanks de kwade tijden.
Het boek is in de verdrukking gekomen niet alleen doordat er concurrerende media zijn maar vooral omdat het lijkt alsof het boek geen functies meer heeft. Bedachtzaamheid, reflectie, ontwikkeling van gedachten, empathie, evenwicht zoeken zijn waarden die geen rol meer lijken te spelen in een tijd waarin de economie ook het dagelijkse leven infiltreert en bepaalt. De economie heeft de humanistische mens niet meer nodig en daardoor is het boek verworden tot een consumptie-artikel. Grote woorden om dan toch in de marge te belanden waar er nog steeds koppigaards bezig zijn waardevolle teksten in een bijzondere vormgeving uit te geven.
Op DRUKsel staat het boek zelf centraal en op zichzelf. Hier is niet het bereik belangrijk (zevende druk! op tv en radio!) maar wel het boek als materieel object en als drager van cultuur. DRUKsel wil een trait d'union zijn tussen de maker en de lezer. Er wordt een plaats gecreëerd waar de boekenmaker zijn werk kan tonen en verdedigen, waar de lezer op zoek naar kwaliteit zijn eigen niche kan vinden. Ook al wordt in deze wereld het cijfer niet dwangmatig gehanteerd of als een zilveren kalf aanbeden, toch bestaat een tekst niet zonder een (potentiële) lezer. De auteur moet gehoord worden, het boek beleefd, de lezer bestaan.
Een beurs moet het hele gamma van mogelijkheden tonen: van de onhandige dilettante tot de ware ambachtsman, van de goedbedoelende schrijver tot de wereldbestormer, van de fijnzinnige poëet tot de donderende bulderaar. DRUKsel doet dit en toont zo aan wat cultuur betekent: veel meer is het een houding, een levenswijze, een moraal. De resultaten zijn er slechts doordat een maker door een omgeving, een groep gedragen wordt. Die groep kan klein of groot zijn, dat is niet het belangrijke. Het belang is dat het is.

Uit deze hoeveelheid belichten we slechts enkele uitgeverijen; ze dienen hier als voorbeeld, als mogelijkheid. Ze staan symbool voor de verscheidenheid.
Uitgeverij Anuka geeft stripboekjes uit: Lia en Lex, een mannetje en een vrouwtje en wat die met elkaar doen. Uitgeverij A.O. hecht weinig belang aan de vormgeving: op een radicale manier wenst zij zich enkel te affirmeren met het woord, de ideeënwereld: het recht van de utopie gehoord te worden. Ook Atalanta wenst een bijdrage te leveren tot een betere wereld: op een schijnbaar naïeve manier wordt een verhaal verteld van een andere mogelijkheid, wordt even een glimp opgelicht van een wereld die er had kunnen zijn. Sea Urchin Editions uit Rotterdam is op korte tijd één van de belangrijkste kleine uitgevers geworden. Er zijn de voorbije jaren twee vertalingen van het werk van Henri Michaux verschenen, de Franstalige Belgische schrijver die alleen al bij het horen van het woord België scheldend wegliep. Dit jaar brengt hij van de dichter-kunstenaar Michael Tedja de bundel 'De aquaholist' mee. Ook uitgeverij Douane is een divers en eigenzinnig fonds aan het opbouwen: gedichten en teksten van Pasternak, Nazim Hikmet, Boris Akoenin en Arthur Rimbaud. Alligator brengt 'Vier maal anders' van Gary Snyder, een radicaal ecologisch manifest. Een analyse in de tijd over de ruimte en het gedrag. Imschoot is een klinkende naam in de wereld van de drukkers. De uitgeverij toont haar reeks kunstenaarsboeken: fameus, verrassend en voornaam. Druksel is ook bijzonder verheugd dit jaar voor de eerste maal het fonds van 'Vlees en beton' te kunnen tonen. Deze roemruchte reeks over architectuur en filosofie heeft het bouwen in het naoorlogse België begeleid en bekritiseerd. Zonder deze reeks was het onmogelijk geweest dat er vandaag de dag aandacht is voor hedendaagse architectuur en dat de fermettecultuur terecht misprezen wordt. Uitgeverij Duizend&Een is gespecialiseerd in uitgaven die het raakvlak tussen filosofie en beeldende kunst behandelen. Naar Druksel brengt ze haar tweede Sophie Calle-boek mee. Editions des Cendres uit Parijs brengt enkel en alleen boeken voor liefhebbers. De Franse schilder Claude Rutault staat hiervoor symbool: een reflexief oeuvre, een bewuste levenshouding. Louis-Paul Boon zou dit fonds tot reservaat verklaard hebben. Deze uitgeverij brengt boeken over typografie en boeken. Onlangs is hier een monografie 'Jean Hugues, libraire-éditeur' verschenen: Hugues was een belangrijke galerist en een protagonist van de kunstzinnige boekband. Factor 44 uit Antwerpen is een kunstenaarsgroep die boeken, tijdschriften en papierwerk als een essentieel onderdeel van haar artistieke activiteiten beschouwt. Dit werk is niet dienend of esthetisch zichzelf affirmerend maar bestaat uit strijdschriften die de wereld omdat de wereld is wat ze is. Frans Baake maakt kunstenaarsboeken. Hij reist naar eilanden waar de natuur vrij spel heeft. In zijn boeken tracht hij het raadsel van het eiland-zijn te benaderen. Uitgeverij IJzer bezit een onvoorspelbaar fonds en is niet gebonden aan één taal. De taal is nooit een beletsel om de uniciteit te erkennen. Dit jaar brengt IJzer o.a. 'De ethiek' van de Franse filosoof Alain Badiou mee en 'Ipso facto' van Iegor Gran, een erotomane Kafka. Literarte brengt het nieuwste boek van Paul de Wispelaere met prenten van Karel Dierickx. Een boek over verval, verlies, verloedering en koning tijd. Ton den Boon is uitgever van De Weideblik -hij is ook hoofdredacteur van de Dikke Van Dale en de samensteller van de boeken 'Taal van het jaar …': hier kunnen we het Nederlands in al zijn lenigheid, zijn schoonheid en ironische diepzinnigheid lezen. In de reeks 'Literaire erflaters' brengt hij het laatste deel 'Een droom die niet gedroomd werd: allusies op het werk van Paul van Ostaijen' mee. Hij toont aan hoe Van Ostaijen een talig naleven bezit. De Slibreeks uit Middelburg is een serie kleine boekjes maar de serie is ondertussen uitgegroeid tot een indrukwekkend fonds. Het laatst verschenen boekje bevat teksten van tekenaar/schrijver Markus: hij combineert filosofie, psychiatrie, literatuur om te spreken over schaken als een metafoor voor het leven. Argos editions uit Brussel toont de uitgaven van/over o.a. Peter Downsbrough, Johan Grimonprez, Orla Barry, Lili Dujourie. Archief Synergie uit Amsterdam bouwt een intrigerend project uit. Waar de gewone mens het gewone A4-papierformaat banaal vindt, heeft Synergie dit formaat juist uitgeroepen als de ultieme multiple. Hun boeken zijn archiefdozen geworden: elk boek is een neerslag, een verzameling van een project. De boeken zien er uit als zwarte dozen omdat ze de geheimen van het leven bevatten. Dit project is een reflectie over taal en ruimtelijkheid, over tijd en stolling, over vertaling en aanwezigheid.
En de anderen, zij waar hier niets over gezegd werd, zijn wel degelijk aanwezig op DRUKsel.

Voor de tweede maal op rij heeft DRUKsel onderdak gevonden in de Leopoldskazerne waar het Museum voor Schone Kunsten haar tijdelijke plaats (omwille van renovatiewerken) gevonden heeft. De kazerne is gelegen aan de ring van Gent, rechtover het SMAK, Charles de Kerchovelaan 187a. De inkom is vrij en de beurs is open van 10 tot 18 uur.

Ter gelegenheid van de beurs geeft DRUKsel vier boeken uit: - De muziek die ons toekomt van Alfred Schaffer - 10 Elégies hé van de Franse schrijver Philippe Beck - Spina: negen doornen van Peter Holvoet-Hanssen - poëzie van Saskia de Jong.
Ook dit jaar wordt er een DRUKselmap aangeboden: een verzameling teksten/folders/prenten over en van de uitgevers op DRUKsel. De map is een registratie van wat in de marge van het culturele leven gebeurt en wordt ter ondersteuning van DRUKsel verkocht.
Op de beurs zijn er twee tentoonstellingen te zien. Het Poëziecentrum uit Gent bestaat 25 jaar, de Poëziekrant 30 jaar. Deze poëtische schatkamer toont nu haar meest opvallende boeken: dit zijn niet de metershoge exemplaren of met bloed bespatte papieren maar wel die boeken die een interessant licht werpen op de poëzie in de twintigste eeuw in al haar verschijningsvormen. Op zaterdag wordt het begeleidende boek 'Vaarwel, wat lelijk is: bijzondere stukken uit de collectie van het PoëzieCentrum' voorgesteld.
Louis Van den Eede is een Belgische typograaf die vroeger voor de krant 'Het Laatste Nieuws' gewerkt heeft en de boeken van het Mercatorfonds een eigen gezicht gegeven heeft. Hij heeft op late leeftijd een tweede adem gevonden: dit typografische werk is jonger dan ooit, klassiek, vernuftig en rustgevend.

Druksel vzw wordt gesteund door het Vlaams Fonds voor de Letteren, de Provincie Oost-Vlaanderen en de Stad Gent, departement cultuur.
DRUKsel 2005 wordt georganiseerd met medewerking van Kaasmakerij Het hinkelspel, Erfgoeddag, het Plantin genootschap en het Museum voor Schone Kunsten (Gent)