file:\\ druksel
\ archief \ vooraf
DRUKsel vzw organiseerde elk jaar tijdens de maand april een
(internationale) beurs van boekenmakers, kleine uitgevers en
bibliofiele drukkers. De beurs vond plaats in Gent. Bezoekers
van de beurs konden het werk bekijken en kopen. Op de beurs
werden ook elk jaar schrijvers en/of deskundigen uitgenodigd
om een dwarse mening te verkondigen, averechtse literatuur te
tonen.
Vóór DRUKsel was er een lacune. Kleine uitgevers en bibliofiele
drukkers hadden een eigen, beperkte kring voor wie ze publiceerden.
Die beperktheid heeft in het begin iets charmants : uitgeven
voor zichzelf en de vrienden is een daad van verbondenheid.
Maar wie een groter publiek wilde bereiken, botste al snel op
de muur van de werkelijkheid. In Vlaanderen en België waren
(en zijn) er weinig distributiemogelijkheden. Hier en daar is
er een boekhandel die sporadisch niet-courant werk opneemt maar
dat is onvoldoende.
Ook waren er de liefhebbers van het goed gemaakte boek, de
zoekers naar de ultieme tekst, de fijnproevers van de literatuur,
de delvers naar de marginaliteit. Bij toeval konden ze iets
naar hun gading vinden maar er was geen poort die hen toegang
bood tot het gezochte.
DRUKsel heeft een aanknopingspunt gecreëerd, een ontmoetingsplaats
mogelijk gemaakt. Elk jaar kunnen liefhebbers en makers elkaar
ontmoeten, er kan nieuw werk bekeken en gekocht worden, nieuwe
contacten kunnen gelegd worden.
DRUKsel toonde kunstenaarsboeken, bibliofiele boeken in kleine
oplage, indrukwekkende teksten van auteurs die niet tot de mainstream
behoren, boekobjecten die het traditionele boek in vraag stellen.
DRUKsel liet het volledige gamma van het boekwerk zien : van
hen die boeken uitgeven om een boodschap te verkondigen tot
hen die het boek als een ambachtelijk object zien en plezier
beleven aan het maken zelf.
Nochtans wilde DRUKsel geen folkloristische beurs zijn. Het bibliofiele
werk is niet noodzakelijk een Bokrijk-bezigheid : het ambachtelijke
heeft ook vandaag nog een functie, al was het maar door een
andere norm te hanteren dan het industriële werk. Ook toonde
DRUKsel niet het werk van iedereen, ze wilde geen beurs organiseren
voor werk dat niet gepubliceerd raakt.
DRUKsel wil wel een statement plaatsen : inhoudelijk goed
werk verdient een degelijke vormgeving. Een verrassende vormgeving
voor een onbelangrijke tekst is verloren moeite. DRUKsel geeft
daarom ook zelf werk uit.
Na DRUKsel is er weer een lacune.
|