file:\\ druksel \ fondslijst \ paul claes \ fragment animula

Tombeau

Vanavond zoek ik weer de roos
Die haar bloem als een vlam laat laaien,
Terwijl ik rond het graf blijf draaien
Dat zij tot haar laatste rustplaats koos,

Ik die als schim niet langer bloos,
Maar bleek mijn lijkwade zie waaien,
Wanneer ik nagekrast door kraaien
Bij haar bedauwde bed verpoos.

Zij schatte mijn gezelschap hoog,
Hoe bitter ik haar ook bedroog.
De Dood brak haar meedogenloos.

Ik werd veroordeeld tot de straf
Om 's nachts te schreien op dit graf
Onder de schaduw van haar roos.