Dat ik u wil zien leven
in een ander tijdsgewricht dan dit.
Wat zal er komen van het lied ?
Ik zal het zelf niet zingen.
Ik zal u in uw toestand begeleiden.

Ik zal u blijvend herinneren.
Ik zal u zo monotoon bepraten
dat u wegvalt en bleker wordt
en niet langer aan uzelf gelijk.
Ik zal u niet sparen.

Ik zal u zeggen waar het op staat,
hoe hard het is en dat het altijd harder kan.
Dan zal ik u laten zijn : de vedette !
Ik zal u de vedette laten zijn
die de microfoon hanteert

als onlosmakelijk met de vedette verbonden,
de vedette die de zwaar gekostumeerde ogen sluit
en zich op de vingerknip laat gaan.
Ik zal verdedigen dat het goed rusten is
waar men op iets liggen kan.