Ik zal natuurlijk pas beginnen na enkele seconden,
zodat er geen trilling van de stem kan zijn
of zij wordt voorafgaandelijk gesmoord.
Pas dan zal ik beginnen,
stemvast, plots, ineens,

met een schets van het probleem,
een schets die meteen de basis raakt,
het fundament belicht
en in een flits de grondslag toont : hier
waar wij samenzijn, is slapen niet gepast.

Ik zal kijken naar uw ledematen
als die stroef en koortsig worden tegelijk.
Ik zal wat ik zie niet voortvertellen,
laat staan wat ik in uw ogen lees.
Ik zal tot tien tellen.

Ik zal u niet onthouden
dat ik u wil beïnvloeden
en dat een kogel is gemaakt
van materialen waaraan het lichaam
geen behoefte heeft.