• De oplage bedroeg 156 exemplaren. 130 genummerde boeken werden bestemd voor de verkoop, 26 geletterde voorbehouden voor de uitgeverij. Alle exemplaren werden gesigneerd door de auteur.
• Het boek meet 17,5 x 22 cm en telt 20 bladzijden.
• Als bijvoegsel werd het 'Manifeste du futurisme' opgenomen, geprint op roze papier.
• De vormgeving is een herinnering aan modernistische manifesten uit de eerste helft van de twintigste eeuw.
• Het boek kost 20 euro - zonder verzendingskosten.
• Het werk kan besteld worden via johan dot velter at scarlet dot be.

Het futuristisch manifest van F.-T. Marinetti (1909) sloeg toentertijd in als een bom.
Eindelijk radicale taal, eindelijk een opruimactie, eindelijk verlost van die dodelijke walmen. Een nieuwe wereld moest er aan komen.
De Eerste Wereldoorlog was voor veel intellectuelen een mogelijkheid om nieuw te worden, de oude wereld te begraven. Velen herinnerden zich dit manifest (ook andere) en vonden hierin een rechtvaardiging voor het slachten.
In het begin van de 20ste eeuw was er een verlangen naar lucht en licht. Dit gevoel en ook dit inzicht in de noodzaak van het vernieuwen van de cultuur heeft de avant-garde tot en met vandaag meegedragen. Nog Donald Judd vluchtte naar Marfa omdat hij de musea als toevluchtsoorden voor nouveaux riches beschouwde, waar kunst vernietigd werd. Ook Renoir vond het uitzicht van musea beter dan het museum en de werken die er hingen.
Saskia de Jong heeft het futuristisch manifest van Marinetti naar deze tijd 'vertaald'. Ze laakt de macho-taal van de hemelbestormers. Zij weet tot wat het gebral en het gebrul geleid heeft. Ze is niet akkoord met manifesten.
Haar weerwoord is haar typisch. 'jullie weigeren de welwillende stilstand, / bedaarde slaap, het stijve voetje voor voetje, / de antisalto mortale'. De lezer wordt op het verkeerde been gezet. Er is onduidelijkheid: spreekt De Jong nu tegen of niet? En tegen wie? Tegen onszelf? Tegen het verleden? De toekomst? In dit gedicht, dat oorspronkelijk als een hoorspel geconcipieerd was, zijn er twee stemmen. De lopende tekst en daarop een commentaar. Die dikwijls smalend is. Het is de relativerende stem van het gezonde verstand. Het koor is wat een manifest niet kan verdragen. Een pamflet is immers per definitie een monoloog-voordracht, elke zijdelingse stem breekt de magie, de vervoering, het meeslepende. 'geheimhouding van het gepasseerde' is een kritiek, soms bijtend, soms hilarisch, altijd Saskia de Jong.
Als bijvoegsel is het 'Manifeste du futurisme' in het boek opgenomen.

Het hoorspel is gemaakt in opdracht van Poetry International, i.s.m. Lukas Simonis en Henk Bakker van Worm en is uitgevoerd met het Gamelan Ensemble Gending. Te zien en te horen op de website van Poetry International.